LAATSTE AVONDMAAL VAN DE LINDENHORST
(Limburgs Dagblad 4 februari 2006)
Nog één keer staan moeder Ida Kleijnen (69) en zoon Paul Keijdener (44) samen in de keuken van restaurant De Lindenhorst. Daarna gaat de Valkenburgse zaak definitief op slot. Paul gaat met zijn gezin aan een nieuwe toekomst beginnen in Frankrijk.
Haar verstand zegt dat ze zich erbij neer moet leggen dat haar zoon aan een nieuw leven in Frankrijk begint. Maar haar gevoel werkt niet mee. “Als ik straks, bij het desserts , voor het laatst de keuken uit kom om mijn gasten te bedanken dan zal ik best wel even moeten slikken en een traan laten”, zagt Ida Kleijnen.
Ze werkt samen met haar zoon aan de mise en place voor een van de vijf afscheidsdiners die ze nog voor vaste gasten en vrienden geven. “Natuurlijk maak ik dan ook mijn lievelingsgerecht van tarbot, coquilles en oesters. Daarmee heb ik zoveel succes gehad.
Op zaterdag 11 februari koken Kleijnen en Keijdener voor het laatst in De Lindenhorst. Na 35 jaar komt er dan een eind aan het bedrijf, dat eerst een pension was. “In 1979 besloot ik om het pension te veranderen in een restaurant. Er waren te weinig kamers om van te leven en ik wilde graag op een hoger niveau gaan koken”, zegt Ida Kleijnen.
Ida Kleijnen ging her en der stages lopen, gaf haar ogen goed de kost en ontwikkelde zich snel tot een professionele kok. Omdat ze een natuurlijk talen voor koken had, kreeg haar restaurant al snel een meer dan lokale bekendheid. “Tot mijn verrassing werd ik in 1982 de eerste Limburgse kokkin met een Michelinster.”
Het was zwaar werken, ook al omdat ze er na een scheiding van haar man alleen voor stond. “Mijn dochter zat in de verpleging. Die is daarmee gestopt om in de zaak te komen helpen. het heeft goed uitgepakt, ze heeft nu een bloeiend cateringbedrijf.”
In 1990 werd ze uitgeroepen tot de beste vrouwelijke kok van Nederland. Vijf jaar later besloot ze om rustiger aan te gaan doen en nam Paul de zaak over. “Bovendien, twee kapiteins op één schip, dat kan gewoon niet.”
Het leidde tot koersverandering. Niet langer meer werd het handhaven van de Michelinster het doel. “Valkenburg was niet meer het gastronomisch centrum van Limburg. Van een Michelinster alleen kun je niet leven.”
De Lindenhorst ging zich meer toeleggen op het geven van kooklessen en relatiemarketing. “Wij waren in Limburg trendsettend op het gebied van kooklessen, nu doet iedere kok het die wat bij wil verdienen”, aldus Paul Keijdener. De Lindenhorst werd nog eens verbouwd en gemoderniseerd maar na tien jaar is het heilig vuur er een beetje uit bij Paul en zijn vrouw Marion. “We waren toe aan een nieuwe uitdaging. Die heb ik gevonden in Frankrijk, het land waar ik allang mijn hart aan heb verpand.”
Vorig jaar kreeg de ambitieuze Keijdener precies wat hij wilde. “In de Gascogne, tegen de Spaanse grens, zo’n veertig kilometer ten zuiden van Toulouse en een uurtje rijden van het vliegveld van Carcassonne ga ik het Château de Barbet leiden. Rond het kasteel liggen drie zwembaden, een 18 holes golfbaan en 150 luxe villa’s, waarvan er dertig worden verhuurd”, verteld hij in een snel tempo. Niet alleen de droom kasteelheer te worden in zijn favoriete land doet hem besluiten Limburg te verlaten. “In Frankrijk loop je niet steeds tegen die lullige regeltjes aan die in Nederland het bestaan van elke ondernemer vergallen. In Frankrijk mag je genieten en mag je je hoofd boven het maaiveld uitsteken”.
Op 15 maart begin Keijdener in de Gascogne. Moeder Ida vindt het allemaal prachtig voor haar zoon en zijn gezin. “Maar als ik tien jaar jonger was geweest, dan had ik De Lindenhorst overgenomen en was ik weer gaan koken”, zegt ze.